DAG 36: PRELUDE (20/7/2023)

 De laatste rit van mijn (ONZE!) camino. 

We rijden niet meer langs plaatsen die ik fietsend doorkruiste. Deze route is verdwenen achter de horizon aan mijn rugzijde.

De laatste stap in het afsluiten van mijn tocht: Frederik thuis afzetten en alleen naar huis, nadat ik eerder Marnix achterliet, daarna Veerle en Jan.

In een magere poging om de laatste rit van Bilzen naar huis even onvergetelijk te maken als gans deze tocht:  3 uur om Wingene te bereiken. Niet langs Brussel, vertellen de interactieve verkeersborden, ongeval in Jette. Dus over Antwerpen terugkeren. Net voor ik Wommelgem bereik is er ook daar een ongeval gebeurd. Nog een file in Gent ook, dit alles geeft me veel tijd om na te denken over wat ik meegemaakt heb. 

Velen vroegen me of ik niet eenzaam was toen ik ongeveer 800 km alleen gereden heb in Frankrijk. Nee,  ik was nooit eenzaam, wel alleen maar niet eenzaam, ik was een droom aan het verwezenlijken, toen nog een wens, een hoop, een uitdaging. 

Velen vertelden me hoeveel "chance" ik had om dit te kunnen doen. Ik zou kunnen zeggen dat het zwaar was, soms minder comfortabel, soms confronterend, soms een klein beetje ergerlijk (denk aan MAS). Maar liever dan te klagen wil ik jullie vertellen dat ik inderdaad een gelukzak ben dat ik dit heb kunnen doen, dat ik het geluk heb gehad dat de omstandigheden gunstig zijn geweest, dat ik weinig mechanische problemen heb gekend, dat ik veilig ben thuis geraakt en vooral, dat mijn lichaam en conditie me gunstig gestemd waren. De knie en de rug hebben me niet al teveel geplaagd en 85 onder en 85 plus hebben me geholpen om de hindernissen te overwinnen. Was het zoals ik verwacht had? Ik vertelde het eerder al, neen. Het was niet beter en niet slechter, het was gewoon anders en dat is goed. Het was wel veel emotioneler dan ik gedacht had, maar dit had alles te maken met omstandigheden, onverwachte omstandigheden. En ja, ik heb chance gehad.

Als je er zelf zin in hebt, DOEN! 

Ook dacht ik na over DE PRELUDE, iets wat ergens aan voorafgaat, wat er de inleiding toe vormt. Deze rit was de prelude op de rest van mijn leven. Met een rugzak vol mooie herinneringen voel ik me gesterkt om de rest van mijn leven aan te vatten, nu wel zonder beste vriend, maar met veel mensen dicht bij me die me zullen helpen er iets moois van te maken.

        BUEN CAMINO A TODAS Y TODOS        

                              ALAIN