DAG 21: OPGEDRAGEN AAN ALLE SPONSORS DIE SAMEN AL 3300 Euro STORTTEN VOOR MIVALTI! HARTELIJK DANK

 ESTELLA - NAVARRETE: 65 km      92.500 hoogtecentimer       TOTAAL 1542 km   gereden

Als het zo voort gaat zal ik regelmatig in herhaling vallen. Een zeer mooie rit waar de pracht van de landschappen geaccentueerd werd door de heerlijke geuren van lavendel! 

Vandaag waren ze er ook weer terug, "les cigales" om het nog eens op zijn Frans te zeggen. Luidruchtig moedigen ze ons aan om nog maar eens een steile helling te overwinnen. Ik krijg nostalgische gevoelens en denk terug aan de reizen in mijn jeugd met het gezin naar het verre zuiden. Heerlijk! We nemen de tijd voor nadere kennismaking. Hugo, één van deze "cigales", wist ons te vertellen dat enkel mannetjes zorgen voor het tjirpen (zo wordt het geluid genoemd dat ze voortbrengen) en dit door het laten trillen van hun exoskelet. Vwala, we reizen om te leren.  Zijn vrouw, Nicole, heeft altijd gedaan alsof ze mee deed met de stridulatie (is tjirpen). Bij gebrek aan gesprekken met de vele medecaminofietsers, was dit een boeiend intermezzo. Dankjewel Hugo. Vandaag kwamen we 1 jong Italiaans koppel tegen op de fiets en dat was het. We gingen ze lekker voorbij in de bergop :).  De vele ontmoetingen die we verwacht hadden blijven dus uit, waar zijn al die fietsers? Voetgangers zijn er wel tamelijk veel (RESPECT!!).

Omdat het vandaag woensdag is en omdat we Frederik niet al te bruusk uit het schoolritme willen halen, hebben we de rit ingekort zodat de namiddag grotendeels vrij blijft. 

Met als uitschieters Viana, Logroño en Navarrete zelf, passeren/bezoeken we vele mooie plaatsen. MAS brengt ons op onbewaakte momenten echt in moeilijkheden, maar uiteindelijk geraken we er. Vooraleer de camping op te zoeken, nodigen Jan en Veerle ons uit om samen met hen de mooie kerk van Navarrete te bezoeken om daarna op een terrasje na te genieten van deze dag en van dit kerkbezoek. Eerlijk waar, dit is de mooiste kerk (binnenkant) die ik ooit gezien heb. Een onvergetelijke indruk laat deze na. In Navarrete zelf voelde ik me niet zo welkom. Toegekomen op het kerkplein speelde men tot 2 maal toe het liedje "Hello => Goodbye" van de Beatles. Voor Marnix, als grote fan, zou dit het ultieme geluk betekend hebben. Ik vond het maar raar. Als bovendien, zoals Frederik terecht opmerkte, het bierflesje wat we leegdronken maar "6% vol" was (het stond zo op het flesje zegt Frederik), beslissen we om de camping op te zoeken om daar troost te zoeken in het verfrissende zwembad. 

Jan zorgt opnieuw voor een uitmuntende maaltijd. Duizend maal dank! We worden èch verwend.

Qué suerte tenemos...