DAG 17: opgedragen aan rust.

 0 km. Brengt het totaal op  1328 km (met ritjes die ik buiten de pelgrimstocht rij voor boodschappen bijv: 1371 km). Nog even over gisteren. Vertrokken uit DAX na een regenachtige nacht waarin ik heb moeten vaststellen dat mijn tent niet waterdicht is. Nadat ik ‘ s morgens uit mijn tent gedreven was op mijn luchtmatras, nog geprobeerd om wat spullen even te drogen maar tevergeefs. De kleren die ik klaar gelegd had voor de rit: nat in plastieken zak gestoken. Die moeten allemaal gewassen worden in SAINT Jean pied de Port, samen met andere nat geworden spullen en mijn vuile was. Geen leuk begin van de dag. De tent mag ik nog even laten staan omdat Veerle en Jan voorstellen zelf de tent af te breken. Bedankt!! De rit zelf dan. Nog eventjes vlak maar daarna verandert het landschap snel en beginnen de tenen van de Pyreneeën zich te tonen. Het is niet erg warm. Nu en dan word ik oversaust met een vlaag regen. De omgeving is wel mooi. Het vakantiegevoel wordt ook groter, zeker als je  verkeersborden tegenkomt met PAU erop. Dan pas besef je hoe diep je al in Frankrijk rijdt. Onderweg word ik aangevallen door vervelende beestjes die verlekkerd lijken te zijn op mijn zweet. Mijn wapperend gezwaai zal soms wel vreemd overkomen, mij geen zorg! Als ik dan nog zo’n 500 meter achter een ‘zwerm 🤢’ koeien moet stappen, wordt de aanval met nog meer enthousiasme ingezet. En het zou verdorie net zo’n mooie afdaling geweest zijn. Anderzijds heb ik hier kunnen genieten van de wijze waarop een hond, gehuld in dezelfde camouflagekleuren als de koeien, de kudde zeer efficiënt, zeer alert voor alles wat zou kunnen mislopen, bijeen hield. Even had ik gehoopt dat hij voor mij een doorgang zou vrijmaken… Meer beestjes had ik eerder ook al tijdens het middagmaal als gezelschap. Ik werd omgeven door veleproteïnen op pootjes. De hellingen worden nog langer en nog steiler ( tot 10% en tot 2,5 km lang). Een goeie training zeker voor wat nog komen zal. Mijn dag wordt wat doorkruist door mijn vrees dat mijn telefoon kapot is, door de eventuele waterschade. Ik kan hem niet meer opladen met mijn nochtans nieuwe kabeltje.  Vorige eerder stuk gegaan. Geen connectie meer met thuis, geen MAS, geen foto’s, geen muziek, geen … Gelukkig heb ik nog mijn boekje van Sweerman (ook gedeeltelijk onbruikbaar geworden door waterschade) en als dat niet duidelijk genoeg is schakel ik over op wat vroeger de norm was: de weg vragen. Na toch heel wat tijdverlies en met een onrustige ziel, toch aangekomen op de camping. Na een test met een draadje van Veerle en Jan blijkt mijn telefoon niet stuk. Mijn drie of 4 dagen oude draad moet dus vervangen worden. Zorg voor later, hier in SAINT Jean pied de Port. Duerme bien.