DAG 9 niet de beste dag…

LES ORMES - POITIERS - CHATEAU GARNIER: 106 km (langere rit dan voorzien omwille van slaapplek). De rit van morgen draag ik op vraag van Marnix op aan WIM, ex collega van hem. Zaterdag wordt hij begraven. RIP WIM (48jaar). Vooreerst mijn verontschuldigingen voor de schrijffouten van gisteren, opgemerkt door mijn taalstrenge dochter Sarah (en terecht want dat ben ik ook). Ik hoop dat ik vergiffenis kan krijgen vanwege feit dat ik op mijn I Phone tik, op een wiebelende matras in een kleine warme tent en dit na middernacht. Ik verdenk ook autocorrectiecodes ( zie je wel, hij doet het weer, die codes heb ik niet getikt).Het is nu 1 uur! Ik schets even de rit van vandaag. Na ongeveer 60 km heb ik het gehad. Mijn rebelse ik wil zich wreken door een snelheidsovertreding te plegen. Zone 20, moet gemakkelijk lukken. 18, 19, 20, en nè zi, 21=> niet gelukt hoor. Op moment dat ik de 21 bereik staat er een bordje van 30! Echt waar!! Zo’n dag was het. Vandaag geen bordjes meer richting Compostela. De eerste 30 km zit ik boven de 20 gemiddeld zonder me te moeten forceren (met een gewone fiets en bagage hè). In Chatellerault begint het. Dakloze op fiets, rijdt van ene vuilbak naar andere om te kijken wat nog bruikbaar is. Ik heb wel te doen met de man. Ik wil hem voorbijsteken maar merk dat er een vuilbak links staat! Hij lijkt geen interesse te hebben. Toch bel ik 3 maal en hou mijn remmen vast. Als ik bijna naast hem ben smijt hij zich met fiets en al voor mijn wielen! Ik kan nog net remmen en moet mijn fiets met een veldrijders manoeuvre dwars op het fietspad zetten. Niet gevallen. Zijn excuus: hij heeft geen achteruitkijkspiegel. Ik: maar ik heb 3 maal gebeld. Hij: ik ben een beetje doof. Ik neem het hem niet kwalijk, we schudden elkaar de hand en wensen elkaar veel geluk (en ik hoop dat de man dat krijgt). 300 m verder. Fietspad in 2 richtingen. Tegenliggende fietser rijdt bewust links en blijft dit doen. Waarom? Of moet ik why zeggen opdat hij het zou verstaan, dat zou dan een verklaring kunnen zijn. Op het laatste moment ben ik “chicken” in deze chicken race en wijk uit naar links. Na 35 km gebeurt het. De vrees van elke langeafstandsfietser. Een plof gevolgd door een gesis van ontsnappende lucht. Jullie hebben het al geraden. Platte band en dan nog wel achteraan (moeilijker met derailleur). Bevind me ondertussen in the middel of nowhere: lange rechte baan, heel warm, geen schaduw (geen schouwe dus😀). Twee stappers naar Compostela lopen rustig voorbij en wensen me veel geluk met de herstelling. De volgende 2 doen een babbeltje en stellen bijna voor om te helpen 🤢. Maar ja, ze moeten nog 2 maanden stappen en dan zouden er nog eens 20 min bijkomen! Als ik bijna klaar ben, een nieuwe krak. Mijn fiets moest ik ondersteboven zetten en de nochtans lichte druk op mijn achteruitkijkspiegel heeft het glas in drie stukken gebroken. Heel ambetant. Ten slotte stopt een fietsende leerkracht geschiedenis. Hij helpt me met de laatste werkzaamheden. Merci!  Veel tijdverlies, geen eten ( had ik voorzien in Poitiers). 5 km verder reeds: een bakker! Fermé 👹. Maar gelukkig is er naast de bakkerij een broodautomaat. Vide 👹👹. Even verder moet ik de weg vragen. De vriendelijke man geeft uitleg en vertelt erbij dat er iets verder van de baan af een afzonderlijk fietspad is. Dat neem ik. Na 1 km: het ZKS ( zakkeuzesyndroom). Ik kies de verkeerde weg en sta plots voor het hekken van een privewoning ( overigens slecht berijdbaar pad in bos zoals dikwijls voorgesteld door MAS. Ik keer terug en neem andere weg op splitsing. Na 500 m loopt dit volledig dood. Dan toch maar de gewone weg genomen, na in het bos aangevallen te zijn door een stok tussen de wielen. Als ik op de weg kom merk ik dat daardoor mijn voorspatbord helemaal losgekomen is. Eerst herstellen! Uiteindelijk Poitiers bereikt met een vertraging v bijna 3 uur. Om 16.30 een broodje gekocht, wat drank en het bezoek aan de mooie stad stel ik uit tot mijn volgende rit naar Compostela. Nu ik geen binnenband in reserve meer hem (want de andere is een taliband geworden (😂 Sarah), moet ik een nieuwe kopen. Ik bespaar jullie de ganse uitleg maar uiteindelijk kan ik er één kopen. Nog een kleine 50 km en ik kom aan op de camping die niet meer blijkt te bestaan. We kunnen er toch kamperen en staan hier weer prachtig. Er is water om ons te wassen en er zijn toiletten. En dan nog gratis! Bedankt Veerle en Jan voor de gezellige avond en weeral het lekkere eten (met een heerlijk glaasje rode wijn!!). Prachtige zonsondergang boven het meer! 1 u30 nu. Buenas noches y hasta mañana. Besos también.