DAG 15: NAAR DAX

LABOUHEYRE - DAX: 89 km (door omleiding)

Welkom Ria en echtgenoot op deze blog. Jullie waren er 13 jaar geleden voor verantwoordelijk dat ik begon na te denken over deze rit. Blij dus dat jullie nu ook een stukje meereizen!

Vandaag is de afstand tussen de dorpen nog langer dan gisteren. Borden zoals hierboven weergegeven kom ik steeds meer tegen. Duidelijk dat ik Compostela al meer genaderd ben, de route is hier erfgoed en blijkbaar zeer gekend op dit traject. 

De aanduidingen voor fietsers daarentegen blijven uit (op enkele bordjes na). 

De eerste km leiden me nog door enkele wijngaarden. Ik vraag me af of ik het erop zou wagen en enkele wijnproeverijtjes zou meenemen onderweg. Ik doe het toch maar niet want met een 'vlieg in je oog' rijden is ook niet je dat.

Vooraleer ik vertrok naar Compostela, was het plan om van de ritten die ik alleen deed, te profiteren om naar mijn gedownloade muziek te luisteren. Vandaag voor het eerst heb ik dat effectief gedaan en er ook nog van genoten.  

En enkele km verder is het toch van dat! Een vlieg in mijn oog. Ik haal het diertje eruit onder de klanken van "Alive and Kicking" van de Simple Minds, quid non! Het beestje is dood. Het volgende  liedje op mijn playlist, "Heaven" van  Talking Heads, begeleidt het diertje naar zijn volgende verblijfplaats (hoop ik).

MAS heeft het lastig en probeert me steeds meer te misleiden. Gelukkig bereid ik de ritten beter voor aan de hand van het boekje van Sweerman, waardoor ik weet wanneer ik haar moet negeren. 

Vandaag zou een kortere rit worden, maar de Fransen zijn het daarmee niet eens. Ze schuiven me 10 extra km voor de wielen omwille van een route barrée, 

Protest van 85 onder een ook een beetje van 85+. De putten in de weg bezorgen het zelfde gemor onderaan en de tegenwind schuin op kop ook.

Veel Compostela-gangers/gangsters, kom ik niet tegen. Tot nu toe enkele Nederlanders. Rondrijdende kamperende Nederlanders met mobilehome zwaaien ook naar mij, ze denken waarschijnlijk dat ik een landgenoot ben! Hoe durven ze. Vandaag wel een 64 jarige dame uit Halle gesproken die te voet naar Compostela gaat, maar in etappes. Ze doet dit jaar drie etappes, stopt morgen in Dax en komt dan terug in september.

Na 40 km is de batterij van mijn I Phone bijna plat. Vermits ik al een draadje verprutst heb, laat ik het opladen nu in niet geforceerde omstandigheden gebeuren in één van mijn bagagezakken. MAS wordt nu MIZ (madame in zak). Zelfs van daaruit probeert ze me erbij te lappen. Ze vraagt me zelfs naar rechts af te slaan, terwijl daar alleen maar een diepe gracht is met daarachter een dichtbegroeid bos. Vreemd. 

Ook bij bovenstaand bord wil ze me naar ‘ Linxe’ sturen terwijl het duidelijk rechts aangeeft. Toegegeven, het brengt mij ook wel in de war.

Hoe dichter ik DAX nader, hoe meer bossen ik doorkruis. Ook het landschap wordt iets meer glooiend maar valt nog best mee. Misschien toch een verwittiging voor wat morgen komt?

Na 89 KM : DAX.

 

Buenas noches...