DAG 11 bis: 25 juni. Voor de zwangere ex-collega’s van mivalti

 VAL DE BONNIEURE (SAINT-ANGEAU) - SAINT-AULAYE: 92 km en 1032 hoogtemeters. Tot nu toe wist ik niet goed wat die hoogtemeters betekenden. Wat is veel, wat niet? 1032 blijkt al veel te zijn voor mij. ‘t Lukt goed hoor maar toch wel lastig. De tegenwind en de temperatuur van 34 graden maakten dat de afdalingen  vlakker terwijl de hellingen steiler werden. Dit was de lastigste rit tot nu toe.  Bovendien een rit met bedreigingen. Ik vertrek van de camping en rij naar de bakker in het dichtstbijzijnde dorp. Geen uitleg nodig, gesloten natuurlijk. Maar als de nood het hoogst is, …, bega ik mijn eerste flater. Ik ga broodjes kopen in de kleine supermarktketen. Ik koop er een pakje Président-kaas. Fout… 2de fout: ik durf denken, zonder dit uit te spreken, dat de hellingen en de temperatuur wel meevallen! Hoogmoed komt voor de val! Mooi landschap, gemiddelde wat opdrijven. Eerste bedreiging: er duikt een bordje op met daarop: MAGNAC! Na 15 km 2 de dreiging: allemaal boze blikken naar mij, men keert mij de rug toe. Plots wordt het mij duidelijk. Ze ruiken het gewoon, ze zien het aan mij, ze weten het: ik kocht Président-kaas terwijl ik hier in BRIE ben. Ik neem toch het risico om in de plaatselijke SPAR een grote fles spuitwater te kopen voor straks. Ik word er toch vriendelijk bediend! Vlug weg uit dit oord. Nog enkele MAGNAC-en SUR… tegengekomen, maar daarna weer een vredige rit. In RUELLE SUR TOUVRE ben ik even de weg kwijt. Ongevraagd stopt iemand naast mij en helpt me weer richting Compostela, want men kent deze route hier wel. Meer en meer kom ik Fransen tegen die spontaan hulp aanbieden. Ik rij langs  de bron v d TOUVRE, een rivier en vervolg mijn weg langs gemeentes en dorpen waarvan de naam bijna steeds eindigt op AC. Het wordt steeds lastiger, warmer en winderiger (tegenwind). In de namiddag kom ik het tegen. Daar zit MUZIEK in! Het kasteel dat ik zoek ligt op een 10 tal km voor RONSENAC. Tuintje erbij van een 10-tal hectaren, zeker een twintigtal kamers, dus perfect te onderhouden voor en door mij. Dit zou mijn DO MI SI LA DO RE kunnen worden (domicile adoré). Frederik, schoonzoon die   vanaf zondag meefietst, misschien samen met Jan M iets componeren???? Ik besluit het erop te wagen, alles is te koop, dus ik ga prijs vragen. Ik bel aan, de poetsvrouw doet open. Madame en meneer zijn niet thuis maar zij laat me kasteel zien, met uiteraard vooral aandacht voor het poetsen. Veel mooie tafels maar zo moeilijk te “cireren” lijkt me. De poetsvrouw probeert me te overtuigen:” Mais non monsieur, les tables sont SI FA SI LA SI RE”. (Misschien meenemen in het te componeren nummertje?) Ze kan me niet overtuigen, ik neem afscheid en besluit het toch niet te kopen… Das ollemoale nie woar wè. Maar t was wel echt een mooi kasteel (misschien filmpje op FB van mivalti of van mijn schat Veerle Claeys). In Ronsenac word ik overladen met geluk. Ik heb er ongeveer 60 km opzitten en een koud drankje chez Jimmy wenkt. Eigenaardig genoeg geen reclame voor bier aan de buitenkant, wat wel gebruikelijk is in Frankrijk. Bordjes van Amstel en Heiniken hangen er wel 😂😂. Jimmy, Amstel,Heiniken? Een Nederlander? Ik stap binnen en 62 ogen kijken me verrast aan (2 personen hebben maar 1 oog, vandaar). Allemaal Engelsen. Ik dacht allemaal samen hier, maar blijkt later niet zo te zijn. De eigenaar verstaat nauwelijks Frans en blijkt geen Nederander te zijn. Het is een U.K. -er. Na 2 cola’s met ijs (wat een gedoe om ijs te krijgen in dat glas),vertrek ik weer. Maar praktisch aan de uitgang zie ik ze weer! De 2 Nederlandse broers die ik reeds in Chartres tegenkwam en ook al eens 2 dagen later op de camping toen ik 2 kortere ritten na elkaar had afgelegd. Ze fietsen ook naar Compostela. Ze zitten er compleet door. Nochtans ze zijn een stuk jonger en één van hen is een (kilo)-WATT-je. Hij fietst dus elektrisch en zag het in Chartres reeds nauwelijks zitten. Ik meen het niet hoor van dat watje maar ik kon het niet laten liggen … Veel respect voor hem. Zij stoppen in Ronsenac, Ik hoop echt waar dat ze het halen. Geschiedenisloos rij ik door naar SAINT AULEYE waar ik het departement DORDOGNE binnenrij. Op de camping kan ik afkoelen in het zwembad. Heerlijk. Hasta luego. PS. moest er weer 2 dt fouten uithalen die auto-aanvullen er blijkbaar insteekt. Mijn excuus als er nog in zitten. Shame on you auto-aanvaller! (Ik tikte dus aanvuller en zie wat hij ervan maakt)